De kop is er af. Maandagochtend om half 7 was Marco op het terrein aanwezig. We hebben er meteen maar flink de benen in gezet. 

Met een gemiddelde van 180 overtreft hij zijn belofte van 150 blokjes per dag ruim. In ieder geval de eerste 3 dagen. Dat betekent echter dat ik ook erg hard moet werken. Gelukkig gaat het fantastisch met mijn rug maar als ik om 3 uur stop met werken voel ik me volledig uitgeput. Het is ook werk dat ik niet gewend ben dus na verloop van tijd zal dat wel beter gaan. En…… ik hoef maar één huis te bouwen dus door te beginnen is meteen het eind in zicht, nietwaar? En gelukkig herstel ik nog altijd snel van dit soort vermoeidheid.

Terwijl ik cement aanmaak en naar de locatie breng waar Marco het wil hebben en tussendoor blokjes sjouw, meehelp de steiger te verzetten, materialen bestel, rommel opruim metselt hij er lustig op los.
Het is een vrolijk gastje!

Morgen nog ’n paar uurtjes en dan is de tuinmuur aan de rechterkant van het terrein klaar!
Vanmiddag heb ik samen met Rik de volgend profielen gesteld zodat Marco morgen zonder te stoppen het hoekje om kan. 
Verder met de muur aan de achterkant van het perceel.