Papaya Stones & Gardens
Onder de pannen
26 maart
Na een aantal telefoontjes met electriciteitsleverancier Elmar, zij beloofden telkens dat ze mij terug zouden bellen maar vonden daar de tijd blijkbaar niet voor, was er twee weken geleden opeens actie. ’s morgens in alle vroegte stopte een hoogwerker bij mijn huis en stapten 2 deskundig ogende mannen uit. Ze deden dit met een flair van “wij zullen dit varkentje wel eens even komen wassen”, terwijl ik me afvroeg wat zij in hemelsnaam met een hoogwerker kwamen doen omdat de kabel in de grond gelegd moet worden.
Niet zo heel veel minuutjes later kwamen de heren tot zo ongeveer dezelfde conclusie en onder het geven van complimentjes aan mij omdat aan mijn kant wel alles netjes in orde was vertrokken zij weer.
Resultaat: nog steeds geen stroom!
Ondertussen gaat Yaman onder het in gospelstijl zingen van elke dag een andere popklasieker vrolijk verder. En Co helpt hem daarbij.
Het pleisteren gaat vlot en het oogt allemaal heel veel mooier nu.
De dakpannen zijn naar boven gesjouwd en op stapels op het dak gelegd. Over die klus brak ik me wekenlang het hoofd omdat iedereen zei dat dat een “bijna niet te doen klus” zou zijn. maar met behulp van een mannetjee met een heftruck was dat eigenlijk in een mum van tijd gepiept.
In de dagen daarna heeft Rik met z’n maatje Robin in etappes het grootste deel van de dakpannen op hun plaats gelegd. De bovenste rij pannen heb ik zelf op maat gezaagd en goed gelegd. Morgen ga ik verder met de nok en dan is het huis aan de bovenkant helemaal dicht.
Met het Elmarverhaal in mijn achterhoofd ben ik vervolgens naar Setar (internetaansluiting) en naar Arugas (gasleverancier) gegaan.
Bij Setar kwam ik al meteen niet door de bureaucratische barrière heen dus daar moet ik mijn aandacht komende week nog maar eens op richten. Bij Arugas ging alles vlot, maar nadat ik een behoorlijk bedrag voor borg, de keuring en de eerste twee gascylinders betaald had kwam de persoon die moest komen vertellen waar ik die mag plaatsen tot twee keer toe niet opdagen en moest ik zelf weer bellen om een nieuwe afspraak te maken.
Ach…. Ze waren het vergeten…… Kan gebeuren toch?
Inmiddels is hij geweest en heb ik de sleuven waar de gasleidingen in komen klaar.
Ook dat hoop ik komende week af te ronden.
Jullie vragen je natuurlijk af hoe het met het samenstellen van het kleurenpalet voor de binnenmuren. Op 14 januari heb ik jullie daarvoor om hulp gevraagd.
En de reacties waren werkelijk fantastisch. en door de grote hoeveelheid informatie die verwerkt moest worden heeft het een tijd geduurd, maar hier is dan het resultaat.
Een uitzondering (alles wit) daargelaten was het uiteindelijk niet moeilijk om alle adviezen samen te kloppen tot één resultaat. De manier waarop iedereen de vraag benaderde verschilde maar qua uitkomsten waren er veel overeenkomsten.
Een reactie viel hierbij op door de mooie banadering en het resultaat waar alles in zit.
De eer gaat naar Marriët.
Dankewel iedereen. Lenneke gaat nu verder met het uitwerken van het kleurenplan.
En dan nog even over mijn wederwaardigheden in het onderwijs op Aruba.
Het EPB is een school vergelijkbaar met het VMBO in Nederland. Ik werk 12 uur per week en ik mag wel zeggen dat ik me voel als een vis in het water zodra ik de klas met leerlingen binnenloop.
Ik moet natuurlijk wel wennen aan de heersende Arubaanse cultuur op school maar daar ga ik mijn weg wel in vinden. Het belangrijkste is dat ik het leuk vind.
Ondertussen ben ik begonnen aan mijn cursus Papiamento en heb ik ook nog een heel mooie opdracht gekregen om een website te maken voor een importbedrijf op Aruba. Ook dat is heel leuk om te doen. Zo heb ik ook in de avonduurtjes weer een invulling
Heb ik het alles bij elkaar genomen niet een beetje druk?
Als voetballiefhebber pur sang ken ik natuurlijk alle wijsheden van ene Johan C.
Van hem is de quote “Ik hou van werken zolang het werken is waar ik van hou!”
