Met superveel aandacht en overleg met Lenneke had ik uiteindelijk op de website van Sherman Williams een mooie kleur wit, White Sand, uitgekozen.
Ik dus met een blij gemoed naar de winkel en 5 gallon van dat goedje gevraagd.
“Helaas meneer, de kleuren van de Emerald Designer Edition zijn exclusief voor de Verenigde Staten” was de reactie van de overigens zeer vriendelijke en behulpzame man achter de toonbank. Moest ik ter plekke weer een andere kleur uitkiezen. Het is de kleur “Albaster” geworden. Het neigt ’n ietsiepietsie meer naar het geel en het is ook een mooie kleur wit.
Van de eerste slaapkamer zijn de muren geverfd en van de tweede kamer zijn de voorbereidingen getroffen. Daar kan ik morgenochtend meteen los.
Ik hoop het schilderwerk binnenshuis aankomend weekend klaar te hebben.

Zoals ik vorige keer schreef was Yaman ziek en ben ik spontaan zijn werk gaan doen. En dat viel niet tegen. Zowel in tempo als in kwaliteit overtrof ik mijn trouwe maatje. Daarom heb ik hem toen hij weer terugkwam van ziekteverlof te kennen gegeven dat zijn bijdrage niet langer nodig was. Ik heb dus zelf alle plinten gezet en gevoegd. Omdat dat werk best belastend was voor mijn rug wisselde ik dat af met kabels trekken, stopcontacten en lichtschakelaars monteren en een bekisting maken en volstorten met beton voor een vloertje waarop de gasflessen moeten komen te staan.

De leidingen die daarvoor door Rik zijn aangelegd zijn vandaag door Arugas gekeurd en op detail aangepast. Zodra de oven in de fogon staat kan ik ze bellen en dan komen ze het gas brengen.

Verder heeft Rik de ombouw van het toiletreservoir gemaakt en het toilet daaraan opgehangen. Toen hij daarna de kozijnen voor de binnendeuren wilde plaatsen bleken de openingen niet breed genoeg en tot overmaat van ramp ook niet waterpas te zijn. Opnieuw aan het frezen en hakken in het nieuwe pleisterwerk zodat Rik op de valreep voor zijn vakantie de kozijnen alsnog op hun plaats kon zetten.

Aan de voorzijde heb ik het terrein opgeruimd, de grond vlak gemaakt en een tijdelijke terreinafscheiding gemaakt zodat ik mijn hondjes nu mee kan nemen. Het is wel wennen voor de dames en ze wekken de indruk dat ze flink in de war zijn. Beiden verliezen mij geen moment uit het oog. Toch beter zo dan dat zij al die lange dagen alleen thuis zitten.

Afgelopen vrijdag en maandag is er een elektricien van Harr Electra geweest. Hij heeft de zekeringenkast in elkaar geknutseld. Nu nog even een check door Harold van de door mij gemaakte installatie in het huis en dan kan de zaak onder stroom gezet worden.
Dan hoeven alleen nog twee airco’s geïnstalleerd en drie binnendeuren gehangen en dan kan ik mijn spulletjes weer uit de container halen en met Beau en Luna naar Florin verhuizen. Ik hoop dat dat heel snel kan want ik krijg zo langzamerhand het heen en weer van het tijdrovende heen en weer gerij tussen mijn tijdelijke woning en Florin.

De spreekwoordelijke laatste loodjes (en dat zijn er nog best veel) beginnen zo nu en dan wel hun tol te eisen maar dan geef ik mezelf gewoon een schouderklopje en dan gaat het weer.