Papaya Stones & Gardens
Ya man
26 november
Opmerkingen naar aanleiding van de update van vorige week zijn aanleiding om nu alweer een update te plaatsen. Dus niet omdat er zoveel gebeurd is op de bouw. Uiteraard zal ik, omdat ik nu toch bezig ben, daar dadelijk wel wat over zeggen maar nu eerst terug naar de opmerkingen.
Ik heb me in onvoldoende mate gerealiseerd dat ik wel mag bepalen hoe ik mijn belevenissen op de bouw verwoord maar dat jullie mogen bepalen hoe je mijn woorden vervolgens leest en uitlegt.
De volgende passage werd door sommigen wat dramatischer uitgelegd dat dat ik het bedoeld heb.
Het resultaat van deze eetstoornis in combinatie met het toch wel zware werk is wat onbedoelde gewichtsafname.
Maken jullie je vooral geen zorgen hoor.
Ik ben helemaal Heppie de Peppie en voel me kerngezond.
Het enige minpuntje is dat mijn rug weer wat zit te klieren, maarja….. dat hoort nou eenmaal bij mij. Met flink wat pijnstillers, voldoende beweging en behandeling door een fysiotherapeut kan ik gewoon door.
Maandag ben ik met Ya man (zo zal ik de Jamaicaan die mij nu helpt gemakshalve noemen) begonnen aan de bekisting en het betonvlechtwerk voor de ringbalk.
Het vlechten op 2,2 meter hoogte is wel heel wat anders dan het vlechten op 0,6 meter diepte.
Veel minder zwaar werk.
Ya man is een ongelofelijk pietje precies. Alles moet tot in de puntjes kloppen en dat vind ik eigenlijk wel prettig.
Het schiet aardig op. Ik hoop eind volgende week klaar te zijn voor weer een nieuwe lading beton.
Nog één nadeel van Ya man dan: Hij slaat mij bijna elke dag. Is het niet met een stuk hout of zo’n schroefstempel dan wel met een stuk betonijzer. Ter geruststelling: Ik heb geen zichtbare verwondingen opgelopen en hij werd niet boos toen ik wraak nam door zijn vingers behoorlijk klem te zetten.
Aardig wat huiselijk geweld en dikke pret dus op Florin 9.
En ondertussen leer ik nog wat “Jamaicaans Engels”.
Ya man!
En dan tot slot het weer weer: Dagelijks fikse buien met tussendoor perioden met felle zon.
